رابطه بین هوش معنوی با سلامت عمومی و فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی استان خراسان جنوبی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین هوش معنوی با سلامت عمومی و فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی استان خراسان جنوبی می باشد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع هبستگی می باشد که به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، کلیه معلمان تربیت بدنی استان خراسان جنوبی که در استخدام رسمی اداره کل آموزش و پرورش استان خراسان جنوبی هستند را در بر می گیرد. کل افراد در این جامعه 420 نفر بود که بر اساس جدول مورگان 196 نفر به عنوان نمونه به طور تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری را سه پرسشنامه استاندارد هوش معنوی (کینگ)، سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر) و فرسودگی شغلی (مسلش) تشکیل داد. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد)، آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن و آزمون t مستقل استفاده شد و سطح معنی داری در این تحقیق 05/0> p تعیین گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که: 1- بین هوش معنوی معلمان زن و مرد تفاوت معنی داری وجود نداشت. 2- بین سلامت عمومی معلمان تربیت بدنی مرد و زن از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود ندارد. 3- بین فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی مرد و زن اختلاف معنی داری وجود داشت به طوری که فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی مرد بیشتر بود. 4- بین هوش معنوی با سلامت عمومی معلمان تربیت بدنی رابطه معنی دار وجود دارد. 5- بین هوش معنوی با فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی رابطه معنی دار وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گرفت با افزایش هوش معنوی، سلامت عمومی معلمان تربیت بدنی بهبود می یابد و از طرفی با بالا بودن هوش معنوی انتظار می رود معلمان تربیت بدنی تحلیل رفتگی کمتری را در استان تجربه کنند.